Position paper Ellen Mensink - Tweede Kamer

 




Loop.a life | Brightfiber Textiles B.V.
Ellen Mensink – Oprichter | CEO – 9 maart 2023
Loop.a life is koploper in circulair textiel en was in 2016 het eerste 100% circulaire knitwear merk van Nederland. Ons doel is om de fashion industrie te faciliteren om circulair te worden. Het merk Loop.a life dient als innovatielab en als showcase, maar ook zet Loop.a life zich in om circulaire producten te maken voor andere merken. Onder 100% circulair en duurzaam verstaan wij het kwalitatief hoogwaardig upcyclen van lokale oude kleding naar nieuwe circulaire grondstoffen, garens en eindproducten. Dat doen wij in een fully closed loop binnen Europa; ons reststromen zitten in onze collectie. Door materialen en kleuren te hergebruiken en hoeven wij niet te verven. Naast het verminderen van de CO2 uitstoot, gebruiken wij geen water en chemicalien in ons productieproces.
Twee jaar geleden heeft de CEO van Loop.a life een nieuwe BV opgezet, genaamd Brightfiber Textiles. Dit is een circulaire grondstoffen fabriek, die eind 2023 actief wordt. Het is een productielab, die kleinschalige testruns van allerlei grondstoffen stromen kan draaien, maar ook tot 3 mln kg grondstoffen per jaar kan verwerken. Doel is om meer lokale reststromen post consumer textiel hoogwaardig te verwerken tot garens en doek. Zodat deze ook geleverd kunnen worden aan andere bedrijven, om daarmee de impact te vergroten. De ambitie is om 20 mln kg CO2 reductie en 6 miljard liter water te besparen in 5 jaar. Dit initiatief is noodzakelijk omdat er nauwelijks kennis is in Europa om afgedankte kleding in grote volumes hoogwaardig te verwerken tot nieuwe garens en producten.

De issues die wij zien om Circulair Textiel op te schalen
1. De markt wil geen circulaire mode
2. Gebrek concrete ervaring met de circulaire mode
3. Green washing - en – meten is weten
4. Het belang van het lokale upcyclen van textiel
5. UPV – en de verantwoordelijkheid vd producent

De markt heeft geen behoefte aan circulair textiel
Circulair textiel is impactvol maar complex. Er is een gigantische berg met verschillende reststromen die op een effectieve, hoogwaardige en kostenefficiënte manier verwerkt moeten worden tot nieuwe producten. Grote producenten en internationale merken investeren echter liever niet in circulair textiel. Het heeft organisatie en keten brede gevolgen en het eindproduct heeft een negatieve associatie in termen van kwaliteit. Men zoekt simpele, grootschalige oplossingen & lage kosten per product; hetgeen de fast fashion in stand houdt. De daadwerkelijke innovatie moet komen van het MKB en disruptieve bedrijven.

Gebrek aan concrete ervaring – versnippering van geld en impact – de klokt tikt
Er wordt veel onderzocht, geschreven en besloten over circulair textiel en er zijn heel veel kleine projecten. Maar er is nauwelijks tot geen concrete ervaring met materialen, processen en ketenbrede productie van circulair mode. Productontwikkeling is duur, omdat testen in een industriële setting moeten plaatsvinden. Er wordt te weinig geïnvesteerd en er is te weinig financiering beschikbaar voor keten brede product, systeem- & procesinnovatie; de grote uitdaging is van circulair textiel. De versnippering van de gelden en de administratieve belasting (in tijd en geld) van het vinden van financiering en organiseren van subsidies is te hoog voor MKB en staan niet in verhouding tot de urgentie van het probleem en de enorme opgave die er ligt.

Greenwashing en meeten
Tegenwoordig wordt de term circulaire en duurzame mode & textiel overal voor gebruikt. De consument ziet door de bomen het bos niet meer en koplopers kunnen zich nauwelijks meer onderscheiden. Er is dringend wetgeving & beleid en financiering nodig voor het ontwikkelen en implementeren materialen paspoorten, het tracen van grondstoffen en het daadwerkelijk meten van duurzaamheid. En het voeren van effectieve communicatie over wat echt impactvol is.

Onvoldoende support voor het upcyclen van lokale reststromen
Tegenwoordig valt alles onder de noemer circulair textiel. Maar uiteindelijk moet alle kleding die gedragen wordt een keer worden verwerkt tot nieuwe kleding, daar ligt de grootste stap om te verduurzamen. Zodat er minder nieuwe grondstoffen worden geproduceerd of afvalstromen over de hele wereld worden vervoerd. Er wordt echter onvoldoende prioriteit gegeven aan het uprecyclen van deze lokale reststromen tot half of eindproduct. We hebben in Nederland een aantal bijzondere koplopers, waaronder Wieland Textiles, Textiles2Textiles en Brightfiber Textiles, Brightloops/Loop.a life die samen een impactvolle lokale keten van waste tot eindproduct maken. Dit is een wereldwijde innovatie op het gebied van Circulair Textiel. Maar wij krijgen nauwelijks support het gaat om het verkrijgen van feedstock, het vinden van een locatie, het krijgen van een energiecontract.

De gemeenten en het huidige aanbestedingsbeleid stimuleert circulaire mode niet
Op dit moment wordt met name voorin de keten geld verdiend door gemeenten – via hun aanbestedingsbeleid - de inzamelaars en de export van 2e hands kleding. Waarbij de essentie van ons probleem naar het buitenland wordt ge-exporteerd. De huidige lokale sortering voor 2e hands kleding komt daarmee in de knel. Omdat de verhouding 2e hands kleding – waar de business case initieel op moet rondkomen - versus de reststroom laagwaardige reststromen steeds negatiever uitpakt. Dit betekent dat er meer geld moet naar het innovatief lokaal & regionaal sorteren, vervezelen en verwerken van deze reststromen/grondstoffen tot nieuwe circulaire half- en eindproducten. Daar zit de uitdaging voor circulaire mode en tevens het economische potentieel voor Nederland om hierin te excelleren en nieuwe bedrijven en arbeidsplaatsen te realiseren.

De UPV legt de verantwoordelijkheid niet bij de producent
De nieuwe UPV-wetgeving is in de basis goed en stimuleert het gebruik van post consumer textiel. Echter de huidige operationele uitvoering van de UPV neigt naar het centraal ontzorgen van merken door een centrale belangenpartij en het in stand houden van het huidige aanbestedingsbeleid via gemeenten. Wij pleiten ervoor dat het bedrag dat bedrijven/merken moeten betalen - per kg geïmporteerd kleding - via onafhankelijke organisaties wordt ingezet ten behoeve van bovengenoemde support & innovatie op het gebied van circulaire mode & textiel. Daarbij zou gestimuleerd moeten worden dat merken zich actief verantwoordelijk voelen voor hun reststromen, met als doel om daar weer producten van te maken voor binnen hun eigen collectie.