In kranten, op internet en televisie, gaat het steeds weer over de vervuilende kledingindustrie. Maar is het probleem echt zo groot? Nederland is toch keurig opgeruimd? Nergens zichtbaar bergen hoog textiel. Laat staan dat we door de fijnstof en CO₂ de wolken niet meer kunnen zien. Zorgen om niets! Toch? Optimisten geloven dat de wereld het ook generaties na ons wel zal redden. Overal lees je over recycling en circulaire mode. En Technologie gaat sneller dan we denken. Bovendien wie wil nou een doemdenker zijn? Ik niet! Maar ik maak met echt zorgen. Goed doordachte verkoop prikkel
Lieve mensen, ik val in herhaling, maar het probleem van de vervuilende kledingindustrie is veel groter dan wij zien en ervaren. Iedere dag gaan truckloads en containerschepen vol textiel de wereld rond. Geen industrie die jaarlijks zoveel nieuwe producten ontwikkelt als de fashion industrie. Tegenwoordig brengen veel merken 12 tot zelfs 24 collecties uit. Zitten we daar met z’n allen op te wachten? ‘NEE’, zegt het gros van de bevolking volmondig. Toch zwichten we. Omdat we worden verleid door knappe vrouwen en coole mannen. Modellen die via allerlei perfect getimede social media prikkels nieuwe outfits aanbieden voor weinig. De afvalberg met textiel groeit te snel
Tot 2030 zal de wereldwijde vezelproductie nog eens 60% toenemen. Kochten we vorige eeuw gemiddeld 10 kledingstukken per persoon, per jaar. Tegenwoordig vullen we onze kledingkast jaarlijks met 50 tot 60 nieuwe items. Tegelijkertijd gooien we jaarlijks 40 kledingstukken weg en dragen kledingstukken gemiddeld nog maar 7 keer. Meer mensen, die meer kleding kopen, waarbij de levensduur van ieder kledingstuk afneemt. Ik zie die textielafval berg letterlijk groeien. Dagelijks, sinds ik werk in deze industrie. En het ergste, er gebeurt niets! Dit MOET anders en KAN ook echt anders!
Waarom gebeurt er niets?
Onder de noemer van circulair textiel gebeurt veel. Aanmoedigen om minder te kopen, merken die duurzame materialen verwerken, maar wel nieuw. Levensduur van kleding verlengen door te leasen of te verkopen via vintage portalen. Een mooie ontwikkeling. Maar vroeg of laat slijt ieder kledingstuk en belandt op de grote hoop. Slecht voor de CO₂ uitstoot én echt heel erg onverstandig. Omdat we van afgedankte kleding, prachtige nieuwe - CIRCULAIRE - producten kunnen maken.
Waterstress
Door steeds weer nieuwe grondstoffen te produceren, putten we de planeet uit en vervuilen we ons water. In 2025 heeft bijna een kwart van de wereldbevolking te maken met waterschaarste, 60% met waterstress. De productie van fast fashion vraag enorm veel water en neemt bovendien kostbare landbouwgrond in gebruik. Om nog maar te zwijgen over alle chemicaliën en verfstoffen die gebruikt worden voor het kleuren van de collecties. Het water van de 25 grootste rivieren ter wereld – de kern van ons leven op aarde – blijken vervuild door de fashion- en textiel industrie. Toch iets om even stil van te worden… Circulair textiel, wat is dat eigenlijk?
Circulair gaat over het hergebruiken van kleding, aan het einde van de keten. Afgedankt textiel als grondstof voor nieuwe garens en eindproducten. Dat is de grote uitdaging waar wij met z’n allen voor staan. Want post consumer material, is extreem complex om te verwerken. De textielafval berg bestaat namelijk niet uit alleen maar een kleur wol of katoen. De immense hoop bevat duizenden structuren, allemaal op een andere manier in elkaar gezet. Honderden composities van materialen, eindeloos veel kleuren, enorme volumes. Te complex voor een modebedrijf dat minstens 12 nieuwe collecties per jaar wil lanceren. De onwetende consument
Om toch ‘goed’ bezig te zijn, kopen veel modebedrijven gerecyclede garens in. Maar dat maakt een collectie nog niet circulair. Minder dan 1% van alle collecties in de wereld is gerecycled. Hiervan is 75% gemaakt van industrieel afval. Dat zijn reststromen van spinnerijen en breifabrieken. Nieuwe materialen, die worden gebruikt om gerecyclede garens van te maken. Dit om fabrieken efficiënter te runnen, tegen lagere kosten. De andere 25% is wel een reststroom van de consument, maar bestaat grotendeels uit gerecyclede PET. Dat wellicht beter kan worden hergebruikt voor gerecyclede petflessen. Die 1% is dus geen circulaire mode. Want alleen circulair textiel verkleint de afvalberg aan het einde van de keten. De gekookte kikker
Door lenen, ruilen, repareren en de tweedehands markt onder circulair textiel te scharen, misleiden we de consument. Die sowieso te maken heeft met een overload aan informatie. We willen graag geloven dat het de goede kant op gaat, terwijl in feite helemaal niets gebeurt. Sterker, het probleem en de uitdaging nemen met indrukwekkende snelheid toe. In die zin lijken we op de gekookte kikker. We zitten erbij en kijken ernaar, terwijl we langzaam in het door onszelf gecreëerde greenhouse van de aarde worden opgewarmd. En je weet toch hoe het met die kikker is afgelopen…?
Stof tot nadenken
Loop.a life is een innovatiemotor, wij ontwikkelen testen, tonen, upgraden en werken zo aan steeds meer kansrijke stromen uit de afvalberg. We lossen de kledingberg op door te doen, te leren en te innoveren. Dat kunnen wij niet alleen, daar hebben wij jou voor nodig. Ambassadeurs die onze truien en vesten en kopen, die ons verhaal willen delen en daarmee bijdragen aan onze missie: onze planeet groener maken. Om dit te bereiken is een systeemverandering nodig, smart logistics en productinnovatie. Zelf doen, leren en innoveren.
In mijn volgende blog ga ik hier verder op in!
